Workaway with Kids

(Nederlandse Versie; Zie Hieronder)

3 weeks ago ….

We drove away from our friends who live in Masnou, near Barcelona, thinking ‘…and now we hit the road towards Portugal!’. Oh boy, we were wrong 😉

A colleague of Alex had tipped us about friends of her who live in Calonge (near Girona, pretty much towards the coast) and according to her we really had to stop by. We didn’t know them and we were not sure if we should go. It wasn’t really in the direction we were heading and we are quite an invasion with our big bus and twins!

Just a coffee

‘So,we just go for coffee and we will see what happens’, we thought. Hans and Jackie reacted very kindly to our email and the next day we were indeed drinking coffee at their table. And that night we slept in their house. We took some stuff (haha … for a few nights) out of the bus and went into one of the many rooms; their house is huge!

Slowly, more and more things went from the bus to the house 😉

Jackie and Hans are renting out a holiday home (Casa Calonge), like we do (www.fincafijn.com) so conversations enough! Nice and interesting to be able to exchange information about renting out to guests.

Helping out

They are busy preparing this (2nd) house so it can be rented out too and there is still a lot of work to be done! Our work-brains were of course immediately activated and our hands started to itch, so we went to work.

A strange feeling to help in someone else’s house and not in ours. Although it is also in Spain and so many things are recognizable.

Quickly, a division of tasks unfolded. Alex helped Hans with all kinds of ‘men’s jobs’, Inge was with the children, cooked every night and kept the house a bit clean. Haha! nicely feminist, if you read it like that 😉 It was not really planned, but for now the most practical.

Workaway

Actually it was a kind of ‘Workaway’ construction. You get board and lodging in exchange for labor. We never actually discussed this together, but it just came about automatically and in a natural way. A great opportunity for us to discover if “Workaway” is something we want to do more often as a family. Housesitting was already on our target list (then you look after a house and/or animals while the owners are on vacation), but this one was new.

Bubble and Dizzy

The children had a great time; they played with Bubble and Dizzy, Hans & Jackies two sweet dogs, or played inside (the weather was not that great at the beginning) with some big boxes and toys from the bus.

Alex has learned a lot from Hans about everything, super! `it was very nice that we were allowed to borrow their car. So, we could go to the beach or a village nearby every now and then. It was just easier to park than with our big bus. In the evening, we tried to work every day ourselves, Jackie was often working on the laptop too and so we could help each other a bit with websites and exchange rental tips. Great stuff!

And are we going to workaway more often?

What we have learned, is that a rough plan for the day and ‘set times’ for eating and sleeping, which we always had on the bus, are very nice for our kids. And now we sometimes lost this a bit. Every day often filled itself with some chores and if you’re in the middle of a job you don’t say; “Oh it’s 6 o’clock, I just drop everything, the kids have to eat!” And you also do not realize that it’s important to them, because they’re still playing ok. It all seems fine … .. But then, when they become very cranky and whiny, you think; ‘Oh shoot! Too much deviated from our routine … not so smart!’.

What was also a bit difficult: being with a rather noisy and quite ‘present’ set of young twins in someone else’s house. You want them to be silent, not screaming, not playing any wild games (not breaking anything!) and sit down quietly while eating. 3x per day. And of course they do not! And then you just want to vanish into thin air … Of course, you react a little bit differently and less consistently than you would normally when you’re living on your own and they sense that immediately. So, they are checking your limits, very normal and ohhhhh sooooo nice 😉

We’ve learned a lot

All in all, it has been a very educational experience for all of us! The kids as well. They are in the phase of 1001 questions per day. Waking up, for example, with the question “What are you when you are dead?” In a new environment with new people there are even more questions! We also went every day once or twice to the 12 kittens and their mothers who were dumped further down the street. Our kids are now fully-fledged cat carers and have also experienced that animals can die. Nature is harsh and that also raises many questions. We have already looked up all the entrails of cats and people on the internet, this is really world schooling!

Luckily; on the last day that we took care of them, the cats where picked up and taken to a sweet lady with a big house in the neighborhood. All of them, so, also the sick cats with inflamed eyes … Really super nice! The idea of having to leave the sick little ones out on the street after seeing two dead kittens, was a sad one.

When Hans and Jackie were away for a couple of days, we did all kind of jobs around the house with the 4 of us. The kids helped a lot with pruning, assembling cupboards and cleaning the whole garage and basement, great! Funny to see how proud they where when it was finished!

So yes, we would definitely do it again. Not right now, first we will be touring around in our campervan Jacky again and then we will try out some Housesitting. In July we will be looking after 2 cats in a house in the Pyrenees. But in a while, we are up for it and will try to keep a better eye on our daily routine. Haha, that will be quite a challenge!

Thank you, Hans and Jackie for your hospitality! We are very curious as to how things will develop with your house (trust it will be super and a success!), wish you all the best and keep in touch! And thanks again for the great Balloon flight!

Want to see more pictures of our stay? You can check them our HERE! You will find them under June 🙂

Have a Happy Day!

Alex & Inge

Workaway met kinderen

3 weken geleden…

We reden weg bij onze vrienden in buurt van Barcelona en gingen nu dan toch echt richting Portugal! Oh boy, were we wrong 😉

Een collega van Alex had ons getipt over vrienden van haar die in Calonge wonen (bij Girona zo’n beetje richting de kust) en volgens haar moesten we daar echt even langs. We kenden ze niet en wisten niet zeker of we het wel moesten doen. Het was uit de richting en we zijn nogal een invasie met onze grote bus en tweeling!

Ff een bakkie doen 😉

We gaan gewoon even op de koffie en dan zien we het wel, dachten we. Hans en Jackie reageerden heel aardig op ons mailtje en de volgende dag zaten we bij ze aan tafel. En die avond sliepen we in hun huis. We haalden wat spullen (haha…voor een paar nachtjes) uit de bus en trokken in in een van de vele kamers; hun huis is giga groot!

Langzaam gingen er steeds meer spullen van de bus naar het huis 😉

Jackie en Hans verhuren een vakantiehuis (Casa Calonge), net als wij (www.fincafijn.com) dus gespreksstof genoeg! Leuk om eens uit te kunnen wisselen over het verhuren aan gasten en heel leerzaam ook.

Aan de klus

Ze zijn bezig dit (2^e) huis klaar de maken voor de verhuur en er is nog giga veel werk te doen. Onze klushersenen werden natuurlijk meteen wakker en onze klushanden begonnen te jeuken dus we zijn flink aan de slag gegaan.

Een gek gevoel om nu in iemands anders huis te helpen klussen en niet in dat van jezelf. Hoewel het ook in Spanje is, dus veel dingen zijn herkenbaar.

Al snel ontvouwde zich een taakverdeling. Alex hielp Hans met allerlei ‘mannenklussen’, Inge was bij de kinderen, kookte elke avond en hield de boel een beetje bij. Haha lekker feministisch als je het zo leest 😉 Was niet echt gepland zo, maar voor nu het meest praktische.

Workaway

Het was een soort ‘Workaway’ constructie. Je krijgt kost en inwoning in ruil voor arbeid. We hebben dit eigenlijk nooit zo besproken samen, maar het ontstond gewoon vanzelf. Een mooie gelegenheid voor ons om te ontdekken of het “Workawayen” iets is wat we vaker willen doen als gezin. Housesitting stond al op onze doelenlijst (dan pas je op een huis en dieren terwijl de eigenaren op vakantie zijn) maar dit was nieuw.

Bubble en Dizzy

De kinderen hadden het naar hun zin; ze speelden met Bubble en Dizzy, de 2 lieve honden van Hans en Jackie, of vermaakten zich binnen (het weer was aan het begin niet zo super) met grote dozen en wat speelgoed uit de bus. Alex heeft ontzettend veel geleerd van Hans over van alles, super! Heel fijn was ook dat we de auto mochten lenen. Zo konden we eens een keer naar het strand of een dorpje in de buurt. Dat parkeert net wat fijner dan met onze grote bus. In de avond probeerden we nog elke dag zelf te werken, Jackie was dan ook vaak aan het werk op de laptop en zo konden we elkaar op weg helpen met websites en verhuurtips uitwisselen. Heel fijn!

En gaan we nog vaker workawayen?

Wat we hebben geleerd is dat en grof plan voor de dag en ‘vaste tijden’ voor eten en slapen, wat we in de bus altijd wel hadden, toch wel erg fijn zijn voor onze kids. En nu weken we daar soms best wat vanaf. De dag vulde zich vaak vanzelf met wat klusjes en als je net midden in een klus zit zeg je niet; ‘oh het is 6 uur, ik laat alles uit mijn handen vallen, de kids moeten eten!’ En je hebt ook niet zo door dat het belangrijk voor ze is, want ze spelen nog wel ok. Het lijkt allemaal prima….. Maar daarna, als ze heel hangerig en zeurderig worden dan denk je; oh ja! Teveel afgeweken van de vaste routine…niet slim!

Wat ook lastig is, om met een nogal luidruchtige en aanwezige kleutertweeling bij een ander in huis te zijn. Je wilt dat ze stil zijn, niet gillen, geen wilde spelletjes doen (niks kapot maken!) en rustig en braaf aan tafel zitten tijdens het eten. 3x per dag. En dat doen ze dan natuurlijk juist niet. En dan kan je wel door de grond zakken…Je reageert zelf natuurlijk ook net wat anders en minder consequent dan wanneer je met z’n 4tjes bent en dat voelen ze haarfijn aan. Dus gaan ze de grenzen lekker opzoeken, heel normaal en o zoooo fijn 😉

Super leerzaam

Al met al is het voor ons allemaal een super leerzame ervaring geweest! Ook de kinderen hebben onwijs veel geleerd. Ze zitten in de fase van 1001 vragen per dag, staan bijvoorbeeld op met de vraag “Wat ben je als je dood bent?” In een nieuwe omgeving met nieuwe mensen borrelen er nog veel meer vragen op! Ook gingen we elke dag 1 of 2 keer naar de 12 kittens en hun moeders die verderop in de straat gedumpt waren. Ze zijn nu volleerd kattenverzorgers en hebben ook meegemaakt dat beestjes dood kunnen gaan. De natuur is hard en dat roept ook weer veel vragen op. We hebben alle ingewanden van poezen en mensen al behandeld inmiddels, dit is echt worldschooling!

De poezen zijn trouwens op de laatste dag dat we ze verzorgden opgehaald en naar een lieve mevrouw met een groot huis in de buurt gebracht, allemaal, ook de zieke poesjes met ontstoken ogen…echt super fijn. Het idee om ze op straat achter te moeten laten was echt niet fijn en 2 dode kittens zien was wel genoeg…

Toen Hans en Jackie een paar dagen weg waren hebben we met z’n 4tjes geklust. De kids hebben geweldig geholpen met snoeien, met het in elkaar zetten van kasten en de hele garage en kelder schoongeveegd, geweldig! Zo trots als ze zijn als het af is…heel leuk.

Dus ja, we zouden het zeker nog eens doen. Niet nu meteen, we gaan eerst weer lekker rondtouren in onze Jacky en daarna gaan we het housesitten eens uitproberen; we gaan in juli oppassen op 2 poezen in de Pyreneeën. Maar wel over een tijdje, waarbij we net iets meer onze routine in de gaten proberen te houden. Haha, dat zal best een hele uitdaging zijn!

Dank jullie wel, Hans en Jackie voor jullie gastvrijheid! We zijn heel benieuwd hoe het verder zal gaan met jullie huis (wordt vast super en een succes!), wensen jullie heel veel geluk toe en houden zeker contact! En nogmaals bedankt voor de geweldige Ballonvlucht!

Wil je meer foto’s zien van onze tijd in Calonge? Klik dan HIER! Ze staat bij Juni 🙂

Have a Happy Day!

Alex & Inge

Laat je een reactie achter? Worden we heel Happy van! 😉